สองร้อยห้าสิบหนึ่ง

สวนแห่งนี้ได้กลายเป็นที่พักพิงใจของฉัน

เมื่อรู้สึกว่ากำแพงบ้านบีบเข้ามา เมื่อความโศกเศร้าทับถมในอกหนักอึ้งจนข่มตาหลับไม่ลง ฉันจะเล็ดลอดออกมาสู่ความเงียบงันของแนวพุ่มไม้และกุหลาบ คืนนี้ก็เช่นกัน อากาศยามเช้าเย็นสบาย มีกลิ่นมะลิจางๆ ลอยมากับสายลม ม้านั่งใต้ต้นโอ๊กต้อนรับฉันเช่นเคย และฉันก็ถืออัลบั้มรู...